محیط کشت استارچ کازئن آگار Starch Casein Agar یا SCA

 

جداسازی و کشت اکتینومیست‌ها: محیط SCA به طور خاص برای جداسازی و کشت اکتینومیست‌ها که گروهی از باکتری‌های رشته‌ای هستند، کاربرد دارد.
جداسازی باکتری‌های ساکارولیتیک: از این محیط برای جداسازی باکتری‌هایی که توانایی تجزیه نشاسته (ساکارولیتیک) را دارند نیز استفاده می‌شود.
مطالعات اکوسیستم میکروبی به دلیل توانایی در رشد انواع مختلف میکروارگانیسم‌ها، SCA در مطالعات اکوسیستم‌های میکروبی نیز کاربرد دارد. :
حفظ طولانی مدت کشت: نشاسته کازئین آگار با روش‌های استاندارد برای جداسازی و حفظ فرهنگ آکتینومایست‌ها برای مدت زمان طولانی‌تر توصیه می‌شود.
تهیه محیط: برای تهیه این محیط، معمولاً 63 گرم از پودر محیط کشت را در 1000 میلی‌لیتر آب مقطر حل کرده و پس از حرارت دادن برای حل شدن کامل، با اتوکلاو استریل می‌کنند.

 

دسته بندی ها

محیط کشت استارچ کازئن آگار Starch Casein Agar یا SCA

 

برند :کیولب

 

محیط کشت استارچ-کازئین آگار که با نام اختصاری SCA نیز شناخته می‌شود، یک محیط انتخابی برای تشخیص و جداسازی باکتری‌های اکتینومیست‌ها (Actinomycetes) و همچنین باکتری‌های مایل به تجزیه نشاسته است.

 

ویژگی‌ها و کاربردهای محیط کشت استارچ کازئین آگار:

 

جداسازی و کشت اکتینومیست‌ها: محیط SCA به طور خاص برای جداسازی و کشت اکتینومیست‌ها که گروهی از باکتری‌های رشته‌ای هستند، کاربرد دارد.
جداسازی باکتری‌های ساکارولیتیک: از این محیط برای جداسازی باکتری‌هایی که توانایی تجزیه نشاسته (ساکارولیتیک) را دارند نیز استفاده می‌شود.
مطالعات اکوسیستم میکروبی به دلیل توانایی در رشد انواع مختلف میکروارگانیسم‌ها، SCA در مطالعات اکوسیستم‌های میکروبی نیز کاربرد دارد. :
حفظ طولانی مدت کشت: نشاسته کازئین آگار با روش‌های استاندارد برای جداسازی و حفظ فرهنگ آکتینومایست‌ها برای مدت زمان طولانی‌تر توصیه می‌شود.
تهیه محیط: برای تهیه این محیط، معمولاً 63 گرم از پودر محیط کشت را در 1000 میلی‌لیتر آب مقطر حل کرده و پس از حرارت دادن برای حل شدن کامل، با اتوکلاو استریل می‌کنند.

 

 ترکیب شیمیایی و اصول محیط

 

1.   نشاسته محلول (Soluble Starch): این ترکیب به‌عنوان منبع اصلی کربن در محیط استفاده می‌شود. باکتری‌هایی مانند اکتینومیست‌ها که توانایی تجزیه نشاسته دارند، از این ماده برای رشد و متابولیسم استفاده می‌کنند.
2.   کازئین (Casein): نوعی پروتئین شیر است که در این محیط به‌عنوان منبع نیتروژن و اسیدهای آمینه به‌کار می‌رود. تجزیه آن توسط آنزیم‌های باکتریایی می‌تواند شاخصی برای فعالیت آنزیم‌های پروتئولیتیک باشد.
3.   دی‌هیدروژن فسفات پتاسیم (Potassium Dihydrogen Phosphate – KHPO): نقش بافری دارد و به تنظیم pH محیط در محدوده خنثی (حدود ۷) کمک می‌کند. همچنین به‌عنوان منبع فسفر ضروری برای رشد سلولی عمل می‌کند.
4.   نیترات پتاسیم (Potassium Nitrate – KNO): منبع نیتروژن غیرآلی برای بسیاری از میکروارگانیسم‌هاست که نیتروژن را به ترکیبات قابل استفاده زیستی تبدیل می‌کنند.
5.   سولفات منیزیم (Magnesium Sulfate – MgSO·7HO): منبع منیزیم است که برای فعالیت بسیاری از آنزیم‌ها ضروری بوده و در سنتز اسیدهای نوکلئیک نقش دارد.
6.   کربنات کلسیم (Calcium Carbonate – CaCO): به‌عنوان منبع کلسیم عمل می‌کند و ممکن است در بافر کردن محیط نقش جزیی داشته باشد. همچنین به تثبیت pH کمک می‌کند.
7.   سولفات آهن (Ferrous Sulfate – FeSO·7HO): آهن برای بسیاری از فرآیندهای متابولیکی باکتری‌ها حیاتی است، از جمله فعالیت آنزیم‌های تنفسی و مسیرهای تولید انرژی.
8.   آگار (Agar): یک پلی‌ساکارید استخراج‌شده از جلبک‌های دریایی است که برای جامدسازی محیط استفاده می‌شود. خود آگار به‌عنوان منبع غذایی برای اکثر باکتری‌ها قابل استفاده نیست، بنابراین انتخاب خوبی برای رشد انتخابی است.
9.   آب مقطر یا آب دریا: اگر هدف جداسازی اکتینومیست‌های دریایی باشد، آب دریا (استریل‌شده) انتخاب بهتری است. برای نمونه‌های خاکی یا عادی، آب مقطر کافی است.
10.   تنظیم pH: معمولاً pH محیط پس از ترکیب مواد در حدود ۷.۰ تا ۷.۲ تنظیم می‌شود که برای رشد اکثر گونه‌های اکتینومیست مناسب است.

 

طرز تهیه محیط کشت

 

1.   وزن‌کردن مواد خشک طبق جدول بالا
2.   حل‌کردن کامل مواد در ۱ لیتر آب مقطر یا آب دریا با حرارت ملایم
3.   تنظیم pH در حدود ۷.۲ با استفاده از محلول NaOH یا HCl در صورت نیاز
4.   اتوکلاو کردن: به مدت ۱۵ دقیقه در دمای ۱۲۱ درجه سانتی‌گراد و فشار ۱۵ psi
5.   خنک‌کردن تا دمای ۴۵–۵۰ درجه و ریختن در پتری دیش‌ها

 

مزایا محیط کشت استارچ کازئن آگار Starch Casein Agar یا SCA

 

محیط انتخابی نسبتاً اختصاصی برای اکتینومیست‌ها
دارای منابع غذایی ساده اما کافی برای رشد میکروارگانیسم‌های خاص
قابل تنظیم برای کاربردهای دریایی یا خاکی
مناسب برای غربال‌گری زیستی در تحقیقات دارویی
هزینه مناسب و روش تهیه آسان

 

محدودیت محیط کشت استارچ کازئن آگار Starch Casein Agar یا SCA

 

رشد باکتری‌های ناخواسته مانند باسیلوس‌ها در صورت عدم استفاده از آنتی‌بیوتیک
عدم توانایی جداسازی کامل برخی گونه‌های نادر اکتینومیست
نیاز به دوره انکوباسیون طولانی (حداقل ۷ تا ۱۴ روز برای مشاهده رشد واضح)

 

نکات تکمیلی و تخصصی

 

برای انتخابی‌تر شدن محیط می‌توان آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند سیکلوسرین، ریفامپین یا نالیدیکسیک اسید به آن افزود تا رشد باکتری‌های مزاحم مهار شود.
استفاده از آب دریا استریل‌شده در مطالعات باکتری‌های دریایی باعث افزایش راندمان جداسازی می‌شود.
افزودن معرف یُد بعد از رشد، به تشخیص آنزیم آمیلاز کمک می‌کند.
محیط را می‌توان با مواد مغذی مکمل مانند ویتامین‌ها یا منابع سولفور خاص اصلاح کرد.

 

نکات ایمنی

 

هنگام تهیه محیط کشت، از دستکش، ماسک و عینک ایمنی استفاده شود.
اتوکلاو باید طبق دستورالعمل ایمنی دستگاه کار شود.
باقی‌مانده محیط استفاده‌نشده باید در محل مناسب نگهداری یا امحاء شود.
در کار با اکتینومیست‌ها، به دلیل پتانسیل تولید اسپوردار بودن، از هود میکروبی استفاده شود.

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “محیط کشت استارچ کازئن آگار Starch Casein Agar یا SCA”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “محیط کشت استارچ کازئن آگار Starch Casein Agar یا SCA”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *